Αρχική » Διδακτορικές Διατριβές » Υποψήφιοι Διδάκτορες » Δημητριάδης Φαίδων

Δημητριάδης Φαίδων

Προσωπικές Πληροφορίες

Θέμα ΔΔ:

 Corporate Distressed Equity and Debt: A valuation approach on decision making by institutional investors

Επιβλέπων Καθηγητής:

 ΔΟΤΣΗΣ Γ.

Μέλος επιτροπής-1:

 ΑΛΕΞΑΚΗΣ Π.

Μέλος επιτροπής-2:

 ΚΑΝΟΥΡΓΙΟΣ Δ.

Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο:

 faidondimitriadis[at]windowslive[dot]com

Προσωπική Ιστοσελίδα:

 -

Περίληψη Διδακτορικής Διατριβής

Ελληνικά

Η κατάσταση που η επιχείρηση αδυνατεί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της - ή η κατάσταση πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την πτώχευση δημιουργεί ένα χάσμα αποτίμησης και ρευστότητας μεταξύ της επιχείρησης, της εκκαθάρισης και της αξίας αγοράς. Υπό κανονικές συνθήκες, μια επιχείρηση αναμένεται να εκτιμηθεί στην αγορά ως προς την εκκαθάρισή της, η οποία θα είναι χαμηλότερη ή ίση με την ονομαστική αξία, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος των υποχρεώσεών της. Αυτή η προσέγγιση της εύλογης αξίας είναι πολύ σπάνια σε τέτοιες περιπτώσεις, καθώς οι μακροοικονομικοί και σταθεροί παράγοντες επηρεάζουν την τιμή των περιουσιακών στοιχείων που αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Η διδακτορική διατριβή επιχειρεί να εφαρμόσει μια εμπειρική και ακαδημαϊκή προσέγγιση στην αποτίμηση της αγοράς των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας που αντιμετωπίζει προβλήματα, προκειμένου να διατυπώσει και να υπολογίσει τα περιθώρια της αποτίμησης των αναντιστοιχιών. Δεδομένων των αποτελεσμάτων της αποτίμησης, αυτή η διατριβή θέλει να διερευνήσει πρώτα πώς η αγορά τείνει να εκτιμά τα περιουσιακά στοιχεία που αντιμετωπίζουν προβλήματα, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την περίοδο κινδύνου. Επιπλέον, είναι πολύ σημαντικό να μελετήσουμε και να μοντελοποιήσουμε την προσέγγιση εκκαθάρισης των περιουσιακών στοιχείων και να παράσχουμε ιδέες και προτάσεις λήψης αποφάσεων ώστε οι επενδυτές να μπορούν να εκτιμήσουν εάν τα αξιόγραφα είναι κάτω υπερ ή υποτιμημένα και ποιο είναι το μοντέλο κέρδους που πρέπει να ακολουθηθεί. Τέλος, η διατριβή πρέπει να εξετάσει τη δραστηριότητα της αγοράς αυτών των τίτλων και τη ρευστότητα που προσφέρει η αγορά. Μια τέτοια ανάλυση θα παράσχει πληροφορίες για τα περιθώρια ζήτησης προσφοράς και αγοράς των περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται σε κίνδυνο σε αγορές με υψηλή ή χαμηλή ρευστότητα.

Οι παραδοσιακές μέθοδοι τιμολόγησης ομολόγων, όπως η μέθοδος έκπτωσης των ταμειακών ροών, δεν λαμβάνουν υπόψη συστηματικούς και μη συστηματικούς παράγοντες που προκύπτουν στις αγορές που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Ο Altman και ο Kuehne διερεύνησαν τον δείκτη των ομολόγων για τις ΗΠΑ, παρέχοντας σαφείς εσωτερικές πληροφορίες μεταξύ της ονομαστικής και της αγοραστικής αξίας των προβληματικών ομολόγων. Διαχωρίζοντας το δείγμα σε δύο δωδεκαετείς χρονικές περιόδους, από το 1987 έως το 1999 και το 2000 έως το 2012, εξαγάγουνε ότι η σχέση με το σταθμισμένο (ονομαστικό βάρος) είναι 40,1% και 35,1% αντίστοιχα. Με άλλα λόγια, τα απομειωμένα ομόλογα έχουν αποτιμηθεί σε WA κατά 40,1% χαμηλότερα από την αγοραία αξία τους - ή η διαφορά ζήτησης μεταξύ εταιρειών και αγορών ήταν 401 μονάδες βάσης (bps). Για τη δεύτερη περίοδο, ο δείκτης μειώθηκε στο 35,1%, γεγονός που μπορεί να αποδοθεί στην καλύτερη απόδοση στην αγορά ή στην αύξηση των κρατικών πιστοληπτικών διαβαθμίσεων για τις ΗΠΑ αυξάνοντας το ανώτατο όριο βαθμολογίας για τις εγχώριες επιχειρήσεις. Από την άλλη πλευρά, αξίζει να σημειωθεί ότι μεταξύ 1987 και 1999 η ονομαστική αξία των προβληματικών εταιρικών ομολόγων έχει αναφερθεί ως 135,7 δισεκατομμύρια δολάρια ενώ για τη δεύτερη περίοδο το υπόλοιπο ανήλθε στα 423,6 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.

Άλλος παράγοντας που υποδηλώνει τη μεθοδολογία των τιμών των ομολόγων έγκειται στον κρατικό κίνδυνο που χαρακτηρίζεται από τα spreads των εταιρικών ομολόγων (Mansoor Dailami). Οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης συνδέονται άμεσα με τους μακροοικονομικούς παράγοντες που μεταφέρονται στην επιχείρηση μέσω του κρατικού κίνδυνο (Prescatori and Sy).

Αγγλικά

The condition that the firm falls into when it fails to meet its obligations – or the condition before, during and after the bankruptcy filling creates a valuation and liquidity gap between firm’s face, liquidation and market value. Under normal conditions in financial distress - a firm is expected to be market valued to its liquidation value which will be lower or equal to the face value given the size of its liabilities. This fair value approach is quite rare in such circumstances since macroeconomic and firm specific factors affect the price of the distressed assets.

The PhD thesis attempts to apply an empirical and academical approach on the market valuation of the corporate distressed assets in order to formulate and calculate the spreads of the mismatch valuation. Given the valuation results this thesis wants to investigate firstly how the market tends to value distressed assets, before, during and after the distress period. Moreover, it is of high importance to study and model the asset liquidation approach and provide decision making insights so investors can assess if the distressed security is under or overvalued and which is the profit model that it should be followed. Finally, the thesis needs to examine the market making activity of such securities and the liquidity that the market offers. Such an analysis will provide insights on the bid ask spreads of distressed assets in liquid and illiquid markets.

Traditional bond pricing methods such as NPV and Cash Flow discount approach do not take into consideration systematic and non-systematic factors arise in distressed markets. Altman and Kuehne defaulted bond index for the U.S. provides clear insides between the face and the market value of distressed bonds. By splitting the sample into two thirteen – year periods, 1987 to 1999 and 2000 to 2012 we extract that the market to face weighted (face value weight) ratio is 40.1% and 35.1% respectively. In other words, distressed bonds have been valued in WA 40.1% lower compared to it’s market value – or the bid ask spread between the corporate and the markets has been 401 basis points (bps). For the second period the ratio has dropped to 35.1% which can be attributed to better market efficiency or increased sovereign ratings for the U.S. increasing the rating cap for the domestic firms. On the other hand it is worth noting that between 1987 and 1999 the face value of the distressed corporate bonds has been reported as 135.7 USD billion whereas for the second period the outstanding amount climbed to 423.6 USD billion.

Other implying factor on bond price methodology lies on the sovereign risk which is priced into corporate bond spreads (Mansoor Dailami). The firm’s asset prices are directly linked with macroeconomic factors which are transferred to the firm through sovereign risk (Prescatori and Sy).

Σύντομο Βιογραφικό

Ο Φαίδων είναι πτυχιούχος του τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το μεταπτυχιακό του στην Τραπεζική και Χρηματοοικονομική στο Queen Mary University του Λονδίνου. Κατά τη διάρκεια των 5 ετών του στο Λονδίνο εργάστηκε στην επενδυτική τραπεζική στο τμήμα διαχείρισης κινδύνων για την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την της Αφρικής. Οι ευθύνες του περιελάμβαναν την αποτίμηση σύνθετων τίτλων, τη μοντελοποίηση του κινδύνου αγοράς και τη βελτιστοποίηση του χαρτοφυλακίου των επιτοκίων. Στον τελευταίο του ρόλο, ο Φαίδων ήταν μέλος της ομάδας στρατηγικής για τη διαχείριση κινδύνων εταιρειών, υπεύθυνος για την ανάπτυξη και εφαρμογή πολιτικών και διαδικασιών μέτρησης του κινδύνου αγοράς και ρευστότητας. Έχει εργαστεί επίσης για το χρηματοοικονομικό τμήμα εταιρειών – εισηγμένων στο χρηματιστήριο του Λονδίνου – όπου υπήρξε υπεύθυνος για τις αγορές Συναλλάγματος και Εμπορευμάτων. Τα ακαδημαϊκά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη διαχείριση του χρέους, την αποτίμηση των παραγώγων και τη μοντελοποίηση των προηγμένων κινδύνων.

Faidon holds a Bachelor degree in Economics from Athens University of Economics and Business. He has successfully completed his MSc in Banking and Finance in Queen Mary University of London. Over his 5 years in London he worked in investment banking on the risk management division for Europe, Middle East and Africa region. His responsibilities included the valuation of complex securities, market risk modelling and rates portfolio optimization. In his latest role Faidon was a member of the Legal Entity Risk Strategy team responsible for the development and implementation of policies and procedures to measure market and liquidity risk

Among his professional career, Faidon has worked for the treasury department (listen in London Stock Exchange) responsible for FX and Commodity Exposures.

His academic interests focus on debt management, derivative valuation and advanced risk modelling.

Ερευνητικές εργασίες - Δημοσιεύσεις

Banking Competition in Belgium, the U.S and China: Interaction between major global crises and the banking industry