| Η εκπονούμενη διδακτορική διατριβή επιδιώκει να ερευνήσει και να καταγράψει την συνεισφορά της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης στην Εταιρική Διακυβέρνηση των Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων.
Καθώς η παγκοσμιοποίηση προοδεύει και αυξάνεται ο αριθμός των αλληλεξαρτήσεων , το παγκόσμιο επίπεδο καθίσταται σχετικό για μία ευρεία σειρά θεμάτων και διεθνών οργανισμών/φορέων που υπάρχουν ή/και δημιουργούνται ως αποτέλεσμα.
Με τον όρο Παγκόσμια Διακυβέρνηση ονομάζεται η διαδικασία καθορισμού νόμων, κανόνων ή κανονισμών οι οποίοι απευθύνονται σε μια παγκόσμια κλίμακα. Η Παγκόσμια Διακυβέρνηση δεν είναι ένα μοναδικό σύστημα, δεν υπάρχει παγκόσμια κυβέρνηση αλλά ορίζεται ως η διακυβέρνηση χωρίς κυβέρνηση, και ρυθμίζει τις αλληλεξαρτώμενες σχέσεις ελλείψει μιας γενικής πολιτικής εξουσίας.
Ερχόμενοι τώρα σε θέματα της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης, αναφερόμαστε στην τρέχουσα και μελλοντική κατάσταση της αλληλοσυνδεδεμένης παγκόσμιας οικονομίας, κυρίως μέσα από την εξέταση Ιδρυμάτων όπως αυτά που εγκαθιδρύθηκαν από το σύστημα Bretton Woods (1945), όπου εκτιμώνται η υγεία, επάρκεια και η αποτελεσματικότητα αυτών των ιδρυμάτων σε μια εποχή διάχυσης της οικονομικής δύναμης. Ειδικότερα, εστιαζόμενοι στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, η κρίση του 2008 ίσως έχει μειώσει την πίστη στον μηχανισμό της ελεύθερης αγοράς (Laissez Faire), ότι δηλαδή αυτή διορθώνει όλες τις σοβαρές χρηματοοικονομικές δυσλειτουργείες από μόνη της, καθώς και την υποτιθέμενη ανεξαρτησία της οικονομίας από την πολιτική.
Αναφερόμενοι τώρα στην εταιρική διακυβέρνηση, αυτή ορίζεται ως ένα σύστημα επί τη βάσει του οποίου οργανώνεται, λειτουργεί και διοικείται μία ανώνυμη εταιρεία ώστε να διαφυλάσσονται και να ικανοποιούνται τα έννομα συμφέροντα όλων όσων συνδέονται με την εταιρεία στο πλαίσιο του εταιρικού συμφέροντος. Η Εταιρική Διακυβέρνηση επικεντρώνεται στην εσωτερική δομή και κανόνες που διέπουν το Διοικητικό Συμβούλιο, τη δημιουργία ανεξάρτητων επιτροπών ελέγχου, τη θέσπιση κανόνων για την έκθεση πληροφοριών στους μετόχους και τους λοιπούς πιστωτές, ύπαρξη αποτελεσματικού ελέγχου της διοίκησης και τη διαφάνεια στις διάφορες λειτουργίες του οργανισμού.
Η Εταιρική Διακυβέρνηση είναι σημαντική και για την ίδια την κοινωνία μιας χώρας διότι θέτει το πλαίσιο για τη δημιουργία μακροπρόθεσμης εμπιστοσύνης μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και των επενδυτών τους. Βελτιώνει τη στρατηγική των ιδρυμάτων με την εισαγωγή ανεξάρτητων διοικητικών στελεχών που φέρουν ένα μεγάλο πλούτο εμπειρίας και νέων Ιδεών, εξορθολογίζει τη διοίκηση καθώς υπάρχει ουσιαστικότερη καταγραφή και κατανόηση των δυνητικών κινδύνων που ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα αντιμετωπίζει διεθνώς. Περιορίζει την ευθύνη της ανώτατης διοίκησης και των διοικητικών στελεχών με την ύπαρξη συγκεκριμένης προδιατυπωμένης διαδικασίας λήψης αποφάσεων, ενισχύει την ακεραιότητα των οικονομικών καταστάσεων, οπότε και την αξιοπιστία σε μετόχους και πιστωτές, παρέχει επιπλέον ενίσχυση της εμπιστοσύνης των επενδυτικών κεφαλαίων στην οικονομική δραστηριότητα.
Στον τραπεζικό χώρο η διεθνής κοινότητα έχει αναγνωρίσει το γεγονός ότι τυχόν αδυναμία και αποτυχία του τραπεζικού συστήματος μπορεί να απειλήσει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα τόσο εντός όσο και εκτός μιας χώρας. Για αυτό το λόγο παγκόσμιοι μηχανισμοί και θεσμοί όπως οι G7, το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα και η Τράπεζα των Διεθνών Διακανονισμών έχουν δραστηριοποιηθεί ιδιαίτερα σε αυτόν τον τομέα με κύριο πρωταγωνιστή την επιτροπή της Βασιλείας για την επιτήρηση των τραπεζικών ιδρυμάτων όπου εγκαθιδρύθηκε από τις δέκα βασικές κεντρικές τράπεζες το 1975. |
| This dissertation aims to investigate and record the contribution of World Governance to the Corporate Governance of Financial Institutions.
As globalization progresses and the number of interdependencies increases, the global level becomes relevant to a wide range of issues and international organizations / bodies that exist and / or are created as a result.
Global governance is called the process of defining laws, regulations or regulations that are directed at a global scale. Global governance is not a singular system, there is no universal government, but it is defined as governance without government, and it regulates interdependent relations in the absence of a general political power.
Coming now to issues of global economic governance, we are referring to the current and future state of the interconnected global economy, mainly through the examination of Foundations such as those established by the Bretton Woods system (1945), assessing the health, sufficiency and effectiveness of these institutions at a time of economic power dissipation. In particular, focusing on the financial system, the 2008 crisis may have reduced belief in the free market mechanism (Laissez Faire) that it corrects all serious financial dysfunctions by itself and the alleged independence of the economy from politics.
Referring now to corporate governance, it is defined as a system under which a public limited company is organized, operated and managed to preserve and satisfy the legitimate interests of all those associated with the company in the corporate interest. Corporate Governance focuses on the internal structure and rules governing the Board, the establishment of independent audit committees, the establishment of rules for reporting information to shareholders and other creditors, the existence of effective management control and transparency in the various functions of the organization.
Corporate Governance is also important for a country's own society as it sets the framework for creating long-term trust between financial institutions and their investors. It improves the strategy of institutions by introducing independent executives with a wealth of experience and new ideas, rationalizing management as there is a more meaningful recording and understanding of the potential risks a financial institution faces internationally. It limits the responsibility of senior management and executives to the existence of a specific pre-standard decision-making process, strengthens the integrity of financial statements, and therefore credibility to shareholders and creditors, further enhances the confidence of investment funds in economic activity.
In the banking sector, the international community has recognized the fact that any weakness and failure of the banking system can threaten financial stability both within and outside a country. For this reason, global mechanisms and institutions such as the G7, the IMF, the World Bank and the Bank for International Settlements have been particularly active in this area, with the Basel Committee on Supervision of Banking Institutions being the main actor, where it was established by the ten key Central Banks in 1975. |
